Een supervraag toch? Hij kwam dit weekend voorbij in een programma en ook in een variant tijdens een training die ik de afgelopen week had en waarin we ons voor moesten stellen zonder het over werk te hebben. Probeer het maar eens. Want wat ga je dan zeggen? Stel jezelf Lees meer…
“Ik moet leren Nee zeggen!” 1 van de meest genoemde verbeterpunten die hoor in mijn praktijk. “Maar waarom moet je dat en van wie?” Is dan altijd mijn vraag. (je mag het mijn klanten navragen😋) Als je er zelf last van hebt, dan ben ik het helemaal met je Lees meer…
Ik ben er helemaal klaar mee! “Soms moet je veranderen om jezelf te blijven. Leuke quote hoor die je op je Facebookomslag laat zien. Ik snap niet dat je dat nu op Facebook aan ons laat zien en dat je er nog trots op bent ook. Ik weet helemaal niet Lees meer…
‘We zullen met elkaar moeten zoeken naar het nieuwe normaal in de anderhalvemetersamenleving”, zei premier Mark Rutte afgelopen week! Nu zijn we in Nederland nogal nuchter aangelegd en iets minder gericht op fysiek contact dan in sommige andere landen geldt. Maar toch, het is een dingetje. Dat het leven er Lees meer…
Wat zie jij als je even in de achteruitkijkspiegel kijkt? Niet even snel, maar als je er rustig de tijd voor neemt? Gaat jouw leven zoals je het zou willen? Kan je dingen oppakken die je hebt laten liggen? Zijn er mensen die je losgelaten hebt maar die je eigenlijk verder kunnen brengen? Of die je juist doordat je ze losgelaten hebt verder gebracht hebben? Zou je iets terug willen draaien?
‘Weet het even niet meer’ dat was de titel van de
mail die ik maandag naar mijn business coach stuurde.
En dat was nogal wat. Want normaal weet ik het
altijd. Ik kom vaak met de meest creatieve oplossingen voor een probleem. Ik zie ook nooit het robleem, maar de oplossing!
Maar nu is alles even anders. Alles om me heen beweegt, iedereen is druk bezig zijn ding te doen, en het lukt mij niet.😖
Ik heb geen goede voornemens. Want voornemens zijn dingen die ik van plan ben ooit te gaan doen en die ik dus lastig, vervelend of gewoon niet leuk vindt en daarom niet direct doe. Maar ooit komt het wel, want ik neem het me echt oprecht voor om het eens te doen 😌 .
Weet jij waarom jij het ‘goede’ voornemen had om …. Is het echt een grote wens? Is het echt iets wat jij zelf graag wil? Als jouw verlangen naar het doel niet groot genoeg is, is het gedoemd te mislukken.
Natuurlijk wil en hoeft niet iedereen op de voorgrond te treden. Maar als je echt iets wilt en je hebt iets of iemand daarbij nodig, dan zal je toch zelf moeten zorgen dat je in beeld bent. Dat de ander weet waar je behoefte aan hebt. En ook weet waarmee jij geholpen bent.
Midden in de winkel lag hij. Een klein kereltje, vuurrode snoet, dikke tranen en zijn mond wagenwijd open. En er kwam een geluid uit om U tegen te zeggen. Overduidelijk niet eens met de gang van zaken. Daarnaast stond een moeder, (mijn aanname) ook met een rood hoofd, en bijna in tranen. Ook overduidelijk niet eens met de gang van zaken, maar dan om hoe het kleine ventje zich gedroeg denk ik. Want er liepen mensen langs met een afkeurende blik. Nog een keer achteromkijkend en naar hun partner schreeuwend om zonder woorden duidelijk te maken wat ze ervan vonden. Ik was naast het hele voorval op een pak aan het lezen wat ik allemaal nodig had voor mijn gerecht en vond het wel vermakelijk. De coach in mij was heel benieuwd hoe de moeder deze situatie ging aanpakken.
Garantie voor de toekomst…
Waar krijg je het nog? Onze gezondheid, werk, geld en zo kan je nog wel even doorgaan. Er zijn maar weinig dingen waar je zeker van bent. En als jij nou net die persoon bent die graag weet wat er staat te gebeuren of wat er nog moet gebeuren, dan is dat best lastig.
Heel veel dingen willen we wel, maar geven we geen prioriteit. En als dat zo’n tussendoor dingetje is, dan is dat natuurlijk geen probleem, maar heel vaak zijn het zaken die wel degelijk van invloed zijn op hoe we erbij zitten🤨. Vind jij jezelf belangrijk genoeg?
Herken je het? Dat iets verwaterd, terwijl je er zo van overtuigd was dat je het dit keer wel ging doen? Bijvoorbeeld beter voor jezelf zorgen? De deur van kantoor ook echt om 5 uur achter je dichtgooien? Meer tijd doorbrengen met je gezin? Nee zeggen tegen dat wat je niet meer wil? Je begint dapper aan je voornemen, en ja het lukt je best goed om het vol te houden. Die ene keer iets langer doorwerken moet kunnen, je hoeft natuurlijk niet meteen alles te weigeren. Dat begrijpen ze thuis heus wel.
En voor je het weet….
Ken je dat? Dat je heel druk bent met heel veel dingen, maar dat je het gevoel bekruipt dat je net niet alles voldoende aandacht kan geven om er een succes van te maken? Dat er helemaal niets meer uit je handen komt, omdat je gewoon blokkeert door alles wat er ligt en wat je nog zou willen doen.
En dat je bijna nerveus wordt van wat je nu eerst of laatst moet doen? Je gaat je frustraties afreageren op de verkeerde persoon.
Hoor jij er ook wel eens niet bij omdat je anders bent dan de rest? Omdat je niet altijd de behoefte hebt om deel te nemen aan de vrijdagmiddagborrel? Omdat je veel liever een avond op je eigen bank zit dan in de kroeg? Of omdat je niet iedereen meteen als je vriend ziet?